• Για ποιόν κάνουμε τις θυσίες.

    Date: 2010.03.03 | Category: OIKONOMIA | Tags: ,,,,,

    Όποιος έχει καταλάβει τι ζητά η Ελλάδα από την ΕΕ, πέρα από ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, ας σηκώσει το χέρι του. Είμαι σίγουρος πως δεν υπάρχουν πολλά χέρια σηκωμένα, διότι κανείς δεν έχει εξηγήσει τι ζητάμε. Και εντάξει, για τόσες θυσίες, να μην ξέρουμε τουλάχιστον τι θα κερδίσουμε?

    Ναι, παρακαλώ πολύ θα θέλαμε οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες να εμφανιστούν στη δημοπρασία ομόλογων του απριλίου, ώστε να βρουν αγοραστές τα 24δις που ζητάμε. Και ναι παρακαλώ πολύ θα θέλαμε η ΕΚΤ να συνεχίσει να δέχεται και μετά την 31/12/2010 για ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα. Η πρώτη παράκληση είναι αυτονόητη. Η δεύτερη τι διάλο πράγμα είναι?

    Οι ελληνικές τράπεζες έβγαλαν κέρδη το 2009 κυρίως επειδή πάρκαραν ελληνικά ομόλογα στην ΕΚΤ με απόδοση 4-5% και έπαιρναν ζεστό χρήμα από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%. Αυτό το ιδιότυπο και χωρίς ρίσκο carry trade, οι ελληνικές τράπεζες το υπερεκμεταλλεύθηκαν με αποτέλεσμα ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ κ. Παπαδήμος να τους υπενθυμίσει τον Νοέμβρη πως δεν είναι δυνατό το 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, να απορροφά σχεδόν το 8% αυτής της έκτακτης ρευστότητας. Χαρακτηριστικά, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια του 2007 και του 2008 οι ελληνικές τράπεζες κατείχαν περίπου 25-28 δις ομολόγων του δημοσίου, μέχρι τον απρίλη του 2009 το ποσό αυτό είχε εκτιναχθεί στα 40δις με τη άπλετη ρευσότητα που πρόσφερε η ΕΚΤ.

    Παράλληλα τους απείλησε πως 31/12/2010 η ΕΚΤ σταματά τα έκτακτα μέτρα και οι τράπεζες θα πρέπει επιτέλους να βρούν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης. Κάτι που μεταξύ μας, δεν είναι καθόλου εύκολο. Όταν λοιπόν οι ξένοι κατάλαβαν πως οι ελληνικές τράπεζες δεν είχαν άλλα περιθώρια να αγοράσουν επιπλέον ομόλογα και ταυτόχρονα είδαν τις δανειακές υποχρεώσεις του δημοσίου να φτάνουν τα 65δις για το 2010, δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και όλοι μάθαμε τα spreads.

    Η θυσία του 14ου μισθού (όσοι τον παίρνουν) και του επιπλέον ΦΠΑ λοιπόν, γίνεται προκειμένου η ΕΚΤ να συνεχίσει να δανείζει τις ελληνικές τράπεζες με ενέχυρο ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, προκειμένου οι τράπεζες να συνεχίσουν να τα αγοράζουν και να συνεχίσουν να βγάζουν άκοπα και χωρίς ρίσκο κέρδη. Και ναι αυτό θα μας αποτρέψει από την άμεση χρεοκοπία του Απριλίου, αλλά θα μας βάλει σέναν δρόμο βαθιάς ύφεσης, που θα καταλήξει σε χρεοκοπία 2-3 χρόνια αργότερα αφού θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε ακριβά και συγχρόνως να βλέπουμε το ΑΕΠ μας να πέφτει κάνοντας το χρέος ακόμα πιο δύσκολο να αποπληρωθεί. Απλά στο ενδιάμεσο θα έχουμε κάνει για μια ακόμη φορά χαρούμενο το τραπεζικό σύστημα.


    Αυγή, 4 Μάρτη 2010